وَ الفَاضِلِ الصَّمَداني وَ العَارِفِ الفَاضِل الوِدَادي وَ الكَاشِفِ سِرِّ المَبَادي شيخ ابوالفضل بغدادي طابَ ثَراه. جنابش به همان کنیه وی «ابوالفضل» مشهور است. تربیت‌شده و خلیفهٔ شیخ احمد غزالی است و بعد از شیخ احمد شیخ المشایخ فی الآفاق بوده است و به ارشاد و هدایت خلق همّت گماشته، از متعلقات دنیا دور و به همت بر مجاهدت و عبادت و هم تربیت مردم مشهور بوده و دقیقه‌ای از دقایق شرع مبین را فرو گذاشت نداشته. عدّهٔ کثیری توسّط وی راه‌یافته و به وادی سلوک شتافته و هر یک به قدر جدیت و همت خود به درجهٔ کمال نائل آمده‌اند. خاصّه جناب شیخ ابوالبرکات که در تحت توجهات و عنایات وی به اعلا درجه کمال رسیده و رتبه خلیفة الخلفائی و جانشینی وی را احراز نموده است. وفات جناب شیخ ابوالفضل در سال پانصد و پنجاه، و جانشین وی شیخ ابوالبرکات است. مدّت تمکّن آن جناب بر مسند ارشاد سی و سه سال بوده است.
